اصالت غذاها
یه عذاهایی رو دوست دارم تو یه ظرف های خاصی بخورم. اصلا اینطوری بیشتر به دلم میشینه و دوست دارم و بیشتر لذت میبرم از خوردنشون.
مثلا دیزی. میمیرم برای این غذا. تا جایی که همیشه به خانوادم وصیت میکنم اگه من مردم و خواستین غذا بدین به مردمی که اومدن، خواهش میکنم دیزی بدین، هم حال میکنن و خوششون میاد، هم یه چیز متفاوته. حالا زیاد وارد بحث وصیتم نمیشم… مثلا همین دیزی اگه تو قابلمه تفلون پخته بشه یا تو زود پز، و تو ظرف آرکوپال خورده بشه، یا مثلا کریستال چک، اصلا مزه میده؟ شما رو نمیدونم اما به منکه مزه نمیده اینطوری. اولندش! دیزی باید تو دیزی سنگی آروم آروم -یا همون نمه نمه خودمون- پخته بشه و جا بی افته. بعد باید تو ظرف سفالی که لعاب آبی رنگ داره خورده بشه. حتما هم باید با گوشت کوب چوبی گوشتش کوبیده بشه تا بشه فهمید دیزی خوردیم. حالا دیگه به مخلفاتی که باهاش باید خورده بشه کاری ندارم. به اندازه کافی دلمون آب افتاد! 😉
میرسیم به آب-دوغ-خیار غذایی که اینروزا واقعا مزه میده. من هر چی ازش بخورم امکان نداره فرداش بازم دلم نخواد. به این کاری ندارم که مخلفاتش چی هست و چی نیست و چند ساعت قبل باید درست بشه و اینا. تصور اینکه آب-دوغ-خیار رو تو یه ظرف جینگولی بخورم اصلا به دلم مزه نمیده. حالا فک کنین تو یه ظرف سفالی خورده بشه. مممم، چه مزه ای میده به آدم. خنــــــــــــــک و خوشمزه!
آب-دوغ-خیار
فک نمیکنم کسی باشه که دوغ دوست نداشته باشه. حالا هر نوع دوغی ها، گازدار و بی گار. من خودم به شخصه دوغ بدون گاز دوست دارم. (کی میتونه ده بار بگه دوغ گاز دار، گاز دوغ دار؟ 😉 ) همین دوغ رو اگه تو یه لیوان سفالی بخوریم مزش خیلی بیشتره تا اینکه مثلا تو یه لیوان پلاستیکی باشه یا لیوان شیشه ای. حتی پارچی که دوغ توش ریخته میشه هم اگه سفالی باشه که مزش خدا برابر! میشه.
شماها رو نمیدونم، اما ما تو خونمون وقتی ماست می خریم، از تو دبه ش خالیش میکنیم و میریزیم تو یه کوزه سفالی، از همونایی که کار لاله جین همدان¸ و آبی رنگ هست. اینو خودم امتحان کردم دقیقا. وقتی ماست¸ تو همون دبه یا سطل خودش باشه بعد از چند روز آبکی میشه و شل میشه. اما وقتی تو کوزه ریخته میشه دو هفته هم که بمونه تو یخچال، سفت هست و طوریش نمیشه. نهایتا ممکنه یه ذره ترش بشه. تازه اینطوری درصد فرار کردنش از زیر دست من به صفر میرسه! 😉
چرا راه دور بریم؟! آب خوردن. همین آب خوردن اگه تو پارچ سفالی باشه مزش خیلی بهتره تا اینکه تو شیشه یا ظرف پلاستیکی باشه.
یه نمونه دیگه، خورشت ها. اگه تو یه قابلمه مسی پخته بشن خیــــــــــــــلی خوشمزه تر میشن و بهتر جا می افتن تا اینکه تو این قابلمه تفلونا باشن. یا مثلا یه نمیرو یا املت ساده، وقتی تو ماهی تابه مسی باشه انقدر انقــــــدر مزش بهتره تا اینکه تو تفلون درست بشه. قبول ندارین، امتحانش کنین!
بازار مسگرهای اصفهان
همینطور غذاها و خوراکی های دیگه رو میشه مثال زد و کلی حرف و حدیث اندر احوالاتشون گفت و نقل کرد. همه اینا رو گفتم که در درجه دوم دل همه رو آب کنم، که انشالا تونسته باشم! 😉 و بعد در درجه اول بگم اصالت غذاها رو از بین نبریم و به اون شکل اصیلی که هستن بخوریمشون. هم خاصیتشون حفظ میشه، هم مزشون بیشتر به دلمون میشینه.
جولای 26th, 2010 at 6:33 ق.ظ
پپري!!!!!!!!!!!!!!!!
آخه سر صبح آدم مياد وبلاگتو سر بزنه
آنچنان گشنه ميشه كه فكر كنم بتونم يه نون بربري رو كامل بخورم
من رفتم نون بگيرم
فعلا باي
————————–
😀
خب یکی از اهداف من دقیقا همینه دیگه
راستی! اولی ها!
جولای 26th, 2010 at 7:45 ق.ظ
شما فقط دل مارو آب بنداز باشه؟؟؟
بعدشم این همون آبدوغ خیار مذکور شنبه اس؟؟؟این کاسهه سهم منه؟؟؟ 😀
گویا شما به جای آش واسه مسیحا آبدوغ خیار پختی!
————————–
😀
آره همونه…نیومدی بخوری که! 🙁 …هر یه قاشقی که می خوردم یادت بودم بخدا
آش مشسح جداگانه هست با نیم لیتر روغن کرمانشاهی 😀
جولای 26th, 2010 at 10:22 ق.ظ
اگه من سر صبحی افتادم مردم گناهش گردن تو!
من الان از کجا دیزی و دوغ بیارم بخورم آخه؟؟؟؟ 🙁
————————–
خدا نکنه عجیجم
حالا ببین دیشب ساعت 2 شب من چی کشیدم وقتی مینوشتم اینو 😀
جولای 26th, 2010 at 10:22 ق.ظ
دوغ فقط دوغ بریونی گلستان! رو دست نداره!
————————–
دقیــــــــــــــــــــــــقا! مینوشتم تو فکر همون دوغه بودم… هیچ جای ایران مثلش رو نخوردم
بیا قبل از سفرمون یه سر بریم اونجا بریونی و دوغ بخوریم بعد بریم. موافقی؟ 😀
جولای 26th, 2010 at 10:25 ق.ظ
ای نمیری دختر!!!
الان من دلم دیزی میخواد در حد خدااااااااااااااااااااااااااااااااا
چی کار کنم الان؟؟؟؟؟
آیکون گریه زاری!
————————–
پیدا کردی به منم بگو با هم بریم
من دیوونه دیزی های رستوران آذری میدون راه آهن تهرانم….خیلی خوشـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــمزه س
جولای 26th, 2010 at 1:06 ب.ظ
خوبه ناهار خورده بودما ! بازم دهنم آب افتاد !
منم دیزی خیلی دوست دارم ! و باهات شدیدا موافقم ! اصلا کیفش به هموناس که گفتی 🙂
————————–
باز خوبه یه نفر پیدا شد که دهنش آب نی افته زیاد 😀
جولای 26th, 2010 at 1:08 ب.ظ
این دیزی فوری رو دیدی راه انداختن ؟ خیلی کاره جالبیه !
————————–
تو گودر یه چیزی دیدم، اما دیزی باید اصیل باشه و اصیل پخته بشه
اینطوری فوری عین این تخم مرغ های سفید رنگه تلاونگ و ایناست
جولای 26th, 2010 at 2:51 ب.ظ
دلم رفت
منم دیزی می خام!!
خوبه نیم ساعت نهار خوردم!
مامان…سفره رو جمع نکن بازم میخام نهار بخورم……..
————————–
:))
خوبه، یه پست نوشتم درست هممون رو شد 😉
جولای 26th, 2010 at 3:47 ب.ظ
man vaghean dalile neveshtehato nafahmidam ….. hala k chi …. khoda kone janbe enteghad dashte bashi.
————————–
دیدم، دید انتقادی نبود اصلا. فقط جهت این بود که یه پیشنهادی داده باشم و از چیزی که خودم لذت میبرم، شاید بقیه هم لذت ببرن اگه انجامش بدن
جولای 26th, 2010 at 3:49 ب.ظ
خب ما كه نه ظرف سفالي داريم نه ظرف مسي چيكار كنيم؟
🙁
————————–
شما که تو مرکزش هستین
راستی! مهرداد لینک جدیدت رو بهم بده
جولای 26th, 2010 at 7:51 ب.ظ
اولا نشون دادی هم خوش خوراکی وکمی شکم…
هرچیزی که میخاین درست کنی توی ظرف خودش باشه خوب بامزه میشه
هم دیزی سنگی و ظرف مسی و هم ظرف گلی
توی دهات گیلان اکثرا توی این ظرفها غذا میخورند
عالی بود و گرسنه ام شد خوش باشی
————————–
سلام بابا جون!
دستم رو شد پس 😉
واااای من عاشق اینطور ظرف ها هستم. راستش زیاد از چینی خوشم نمیاد.
ممنونم…شما هم همینطور 🙂
جولای 26th, 2010 at 8:51 ب.ظ
پپری عزیز آب دهنمون را افتاد واقعا اعتراف میکنم بزاقم داره تند تر از قبل ترشح میشه! دوست عزیزم اگه دوست داشتی به وبلاگم سری بزن.
————————–
:))
چشم…میام حتما
جولای 27th, 2010 at 6:40 ب.ظ
aakh gofti!!!
tokhme morghe nimrou tou boshghaabe mesi ba ye gholombe kare.
vaaaaaaayyyyyyyyyyyy
kheili mazze mide khodaiish.
hala zour bezano tou in maahi taabe haye teflon ba behtarin kare ham dorost kon, lanati bazam bouye zokhme tokhme morghe nemire o mazzeye nimrou tou boshghaab mesi ro nemigire.
makhsousan morabbaro tou ghableme mesi dorost kon, chenan rangi migire ke hich moghe tou zarfaye dige oun rango behet nemide. bavar nadari, emtehan kon!
—————————
من به مامانم میگم نیمرو یا هر غذای دیگه تو ظرف مسی مزش فرق میکنه، باورش نمیشه. خیال میکنه شوخی میکنم یا یه چیز همینطوری از خودم میگم
جولای 29th, 2010 at 6:29 ق.ظ
ما دیر رسیدیم ولی دلیل نداره داد نزنیم آی کو این دیزی ما … آب دوغ خیار منو کی خورده ؟
بعدشم در مورد اینکه بعی غذاها توی ظرف مسی مزه شون فرق میکنه منم شنیدم …
————————–
حالا اون هیچی، کیک رو بگو!!! 😀
من واقعا تجربش کردم. مزشون جدی جدی فرق فوکوله