خداییش چه حالی بهت دست میده؟؟؟؟
من خودم از اون دسته آدمهایی هستم که خیلی خیلی کم تلویزیون نگاه میکنم( حالا این خیلی خیلی کم رو بخون اصلا”). اما منم مثل بقیه آدمها دوست دارم گاهی بعضی برنامه ها رو نگاه کنم. اون برنامه هم این روزها کوله پشتی هستش.
ماجرای از اینجا به بعد حالا شروع میشه.نمیدونم برای تو هم پیش اومده یا نه که توی جمعی باشی ،خونه کسی باشی یا خونتون مهمون باشه و این مهمانی مصادف باشه با شروع اون برنامه مورد علاقه تو . از بد روزگار این برنامه هم روز بعد تکرار نداره و به هر حال مجبوری که همون موقع پخش نگاه کنی. فضارو این طوری تصور کن که همه ساکت هستند و صدای تلویزیون هم کاملا” پایین هستش و وقتی برنامه شروع میشه و میخوایی صداش رو یه ذره بیشتر کنی با اعتراض روبرو میشی که مگه چه خبره؟؟؟
(آخه صدای اینکه اصلا” در نمیادش) . بالاخره صداش رو به اندازه ای میکنی که فقط خودت و مجری برنامه میشنوین. در این میون هم بقیه حاضرین با هم شروع میکنن به تعریف کردن از برنامه و نظر دادن در مورد رنگ جوراب مجری تاااااا اینکه این مجری چرا ازدواج نمیکنه
. حالا حال خودت رو هم تو این وسط تصور کن
. اون یه ذره صدایی هم میشنیدی دیگه به گوشت نمیرسه و مجبوری که ادامه برنامه رو یا بیخیال بشی یا اینکه تخیلی نگاه کنی. تخیلی یعنی اینکه خودت حدس بزنی اونا دارن چی میگن.
بالاخره جاهای حساس برنامه که نقطه اوجش هستش تموم میشه و برنامه رو به سراشیبی پایانش میره که همه نظرها تموم میشه و همه ساکت میشن و میشینن ببینن این برنامه چیه که انتقدر تورو جذب خودش کرده.تازه با این همه بازم از تعاریف فلسفیشون کم که نمیشه هیچ یه چیزای دیگه ای هم اضافه میشه. تازه هی هم از تو سوال میکنن که این کیه اومده امشب؟؟ در مورد چی حرف میزنن؟ برنامه رو که نذاشتن ببینی هیچ سوال هم میکنن.
برنامه تموم میشه و دوباره نوبت نظر دادن بقیه درمورد برنامه و مجری برنامه میشه. آخرشم برای اینکه قافیه خالی نمونه یه گریزی هم به تو میزنن که چرا انقدر صدای تلویزیون رو زیاد کردی و نذاشتی ما حرف بزنیم؟؟؟ 
خداییش چه حالی بهت دست میده؟؟؟؟
یک پاسخ به “خداییش چه حالی بهت دست میده؟؟؟؟”
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
جولای 16th, 2007 at 7:46 ق.ظ
دوشنبه 25 تیر1386 ساعت: 7:46
سلام
خیلی خوب
من بیشتر از مطلب حاشیه ی وبلاگت خوشم امد
موفق باشی
اگه به من هم سر بزنی خوشحال میشم