بهار و امرداد
نمیدونم تا حالا شده که یه حس دلتنگیه عجیبی توی یه موقع هایی از سال پیدا کنی یا نه؟؟؟ اما من این حس رو ۲ بار در سال همیشه پیدا میکنم.
یکی زمانی هستش که فصل بهار تموم میشه . نمیدونم چرا اما همیشه وقتی فصل بهار تموم میشه دلم حسابی میگیره. وقتی بهار شروع میشه حس میکنم که من هم دارم مثل زمین و آسمون که زنده میشن و حس تازه ای میگیرین،من هم همینطوری میشم.انقدر حس تازگی میکنم که حد نداره. همیشه فکر میکنم که با شروع بهار باید یه زندگی جدید ، یه آدم جدید دیگه ای رو شروع کنم. اما امان از زمانی که بهار تموم میشه. تا چند روز غصه دار میشم و حسابی دلم میگیره.
یه زمان دیگه از سال که حس دلتنگی پیدا میکنم ، زمانی هستش که امرداد ماه داره تموم میشه. وقتی امرداد داره تموم میشه حس میکنم که یکی از پشت و پناهام رو دارم از دست میدم.( اولین پشت و پناهم خدا جونمهف بعد مامانمه، و بعدشم امرداد ماه) .
امروزم یا بهتره بگم امشبم که دارم اینجا مینویسم ساعت ۳:۰۵ دقیقه صبح روز ۳۱ /امرداد/۱۳۸۶ هستش. یک روز دیگه امرداد تموم میشه و باید تا سال بعد بازم منتظر باشم که بهار بیادش و بعد امرداد.نمیدونم تا یک سال دیگه چی میشه و چه اتفاقاتی میافته و چه تغییراتی برام پیش میادش. چه بغییرایتی میکنم کجام و چی میشه و…. هزارتا سوال و چرا و چیه دیگه که تو ذهنم هستش.اما تنها چیزی که از خدا جونم میخوام اینه که هر سرنوشتی برام تعیین کرده ، بهترینی رو که به صلاحم هستش رو برام پیش بیاره.اما با حسی که دارم میدونم تا سال دیگه کلی چیزهای خوب در انتظارم هستش.
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
