شرح ماوقع
دوباره شده مثل قبل. خدا کنه خوب بشه زودتر که بتونم برنامه پیاده روی رو شروع کنمو از دست این چاقی نجات پیدا کنم.
داشتم میرفتم که برم سمت خیاطی نا شلوارم رو بدم پاچش رو کوتاه کنه که یهو……. یه اس ام اس اومدش. تا اینجاش که خیلی عادیه، چون برای همه ممکنه که یهو اس ام اس بیادش
. اما اینکه کی باشه خیلی مهمه. دوستم بودش. بعد از یه هفته و نیم.کلی احوالپرسی از من و همه و تا بفال سر کوچمون.
از اونجایی که پریا بدجنسه یهو سروکلش پیدا شدش ،خیلی دلم می خواستش که جوابش رو بدم که خجالت نمیکشی بعد از این مدت که ازت خبری نبودش و …..از این حرفا اما مامانم میگه که نه این کارو نکن. اتفاقا” جوابش رو مثل همیشه بده و خوب بنویس براش. اما اگر بازم این دفعه جوابت رو دیر دادش اون موقع ازش گله کن.
نمیدونم والا چی کار کنم دیگه. از بس که فکر کردم ، حل که بودم مادرزادی ، خلتر شدم دیگه.آخه خدا جونم بگو من چی کار کنم خب؟؟؟
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
