جشن مهرگا ن۱

………………….جشن مهرگان………………….

 

واژه مهر پيمان و دوستی معني می دهد در ايران باستان ، جشن مهرگان پس از نوروز دارای اهميت ويژهای بود .دليل آن اين است كه هر دو آغاز فصلهای سال را نويد می دادند .

نوروز آغاز تابستان و مهرگان آغاز زمستان را به همراه می آوردند زيرا در آن زمان سال به دو فصل تقسيم شده بود فصل اول ، تابستان بود كه از جشن نوروز شروع می شد و هفت ماه ادامه داشت و فصل دوم ، زمستان كه از جشن مهرگان آغاز می شد و پنج ماه ادامه داشت . جشن مهرگان كه از روز مهر شروع می شد تا شش روز پس از آن ادامه می يافت و جشن و شادی بر پا می شد .

انگيزه ای كه به پيدايش جشن مهرگان در تاريخ ايران نسبت می دهند پيروزی ايرانيان بر ضحاك ستمكر ، به رهبري كاوه آهنگر است كه اورا در بند آوردند و فريدون را به رهبری خود برگزيدند.

اكنون نيز زرتشتيان در روز مهر از ماه مهر به آتشكده و نيايشگاهها می روند با تهيه خوراكهای سنتی از يكديگر پذيرايی مي كنند و بت نيايش و برنامه های فرهنگی مانند سخنرانی های ملی وآيينی ، سرود ، شعر و دكلمه جشن مهرگان را با شادی بر پا می دارند .

برخی از خانواده ها خوراكی های سنتی ، گوشت بريان شده گوسفند و لووگ (نان مخصوص ) تهيه مي كنند و با آنها خيرات انجام می دهند .

در برخی از روستاها جشن مهرگان با ساز و گشت همراه است . به اين ترتيب كه در روز پنجم پس از مهرگان ، گروهی از اهل روستا كه بيشتر آنها را جوانان تشكيل می دهند در محل آدريان و يا سر چشمه قنات گرد می آيند و يكی از هنرمندان روستا با سرنا و ديگريی با اربونه (دف) گروه را همراهی می كنند.

آنها باهم حركت می كنند و از يك سوی روستا شروع می كنند و با شادی به خانه ها وارد می شوند .

كدبانوی هر خانه نخست آيينه و گلاب مي آورد سپس آجيلي را كه قبلا فراهم نموده است به همه تعارف مي كند .

افزون بر اينها گاهي نيز با شربت و يا چاي پذيرايي خود را انجام مي دهند آنگاه دهموبد يا يكی از افراد سازوگشت كه صداي رسايی دارد ، اسامي كساني را كه پيش از اين ، در اين خانه سكونت داشته و اكنون فوت كرده اند باز می گويد و براي همة آنها آمرزش و شادی روان آرزو می كند .

در اغلب خانه ها نخست بر روان شخصی درود فرستاده می شود كه قنات آب را در آنجا داير نموده است و سپس از بازماندگان اين خانواده نام می برد كه هم اكنون در خانه به سر می برند و چراغ آن را روشن نگه می دارند و برای آنها نيز آرزوی ديرزيوی و شاد زيوی می كند.

پس از آن دهموبد ، بشقابی از لرك را از اين خانواده در يافت می كند و در دستمال بزرگی (چادرشب) كه بر كمر بسته است می ريزد و از اين خانه با سازوشادی بيرون می آيند و به خانه های بعدی می رسند .

گروه سازوگشت آن چه را از خانه ها فراهم كرده است با خود به آدريان می آورد . در تالار آدريان، موبد نيز شركت می كند و آفرينگان گهنباربه نام هماروانان می سرايد خانواده هايی كه گوشت بريان نيز تهيه كرده اند مقداريی از آن را به آدريان می فرستند .

روز قبل در آدريان ، نسبت به جمعيت روستا ، نان مخصوص (لووگ) نيز تهيه شده است .

گوشت های بريان شده را به قطعه های كوچك تبديل می كنند و با مقداری سبزی در ميان دو عدد نان لووگ می گذارند . دهموبد هنگام اجرای گاهنبار ، ميوه ها را به قسمت های كوچكی تبديل می كند . پس از پايان مراسم ، به همه ميوه تعارف می شود و جشن به پايان می رسد

+ نوشته شده در ;سه شنبه بیست و سوم اسفند 1384ساعت;1:2 بعد از ظهر; توسط;papary; |;

این پست در سه‌شنبه, 14 مارس 2006 ساعت 1:02 ب.ظ ارسال شده است و مربوط به موضوع روز نوشت هام, نوشته هاي قديم پپري در بلاگفا. می باشد . شما می توانید با RSS 2.0 نظرات این پست را دنبال کنید.
Both comments and pings are currently closed.

 

یک پاسخ به “جشن مهرگا ن۱”

  1. سارا گفته :

    سه شنبه 28 اردیبهشت1389 ساعت: 13:55

    سلام پريا خانم

    ايول اولين پيام شدم!

    بهت تبريك مي گم وبلاگ
    پر محتوايي داري

    اومدم تو اخرين پستت نظر دادم
    كه بدوني تا آخر وبلاگاتو خوندم!!!

    ادرس پروفايلم رو زدم. حتما بيا ببينش منتظرتم

    هلاک شما، سارا!
    خفافس
    _______________
    پريا پاسخ ميدهد :
    سلام دوستم
    ممنونم که اومدی و از نظرت ممنونم
    این اولین پستم بود نه آخرین.