عذاب وجدان
اینه که ناراحت میشدم. اما الان نه دیگه…راحت و با فراق بال
هر کاری کنم دیگه ناراحت نیستم.
چون میدونم مامانم هیچ طریقی دسترسی به اینجا نداره اینو میگم!! دیشب بالاخره دل و زدم به دریا و نمره هایی که فکر میکنم بگیرم رو حساب کردم.شوکه شده بودم تا چند دقیقه
.اگر همون نمره ها رو بگیرم معدل این ترمم میشه ۱۷ و خورده ای
…مزه معدل ۱۸ رفته زیر دندونم حالا نمیتونم اینو قبول کنم…البته مامانم هیچ موقع غر نمیزد که چرا نمرت کمه و چرا نمرت اینطوریه.همیشه میگه یه جوری درس بخون که یاد بگیری نه اینکه فقط ۲۰ بگیری…اما تقصیر خوده (!!!)…هست که این ترم انقدر تنبلی کردم.اگر یه ذره بیشتر تلاش میکردم این افتضاح رو به بار نمی آوردم.
وای خدایا تا هفته دیگه که انتخاب واحده چطوری سر کنم؟؟؟
2 پاسخ به “عذاب وجدان”
دو کلوم حرف حساب
تو این وبلاگ از هر چی که فکر کنی مینویسم. حوصله اینو ندارم که برای هر موضوعی یه وبلاگ باز کنم.
وبلاگم هم بازدید کننده زیادی نداره( اینو میتونی از آمار سایت ببینی خودت)..حالا چه اصراریه که هوارتا بازدید کننده داشته باشم؟همین چنتایی هم که میان خیلی هم خوبه.اگر خوشت اومد و حال و حسش رو داشتی بازم سر بزن.In this weblog I write about whatever you may imagine. I don't have the patience to open a weblog for every subject. Also, my weblog does not have a lot of visitors (you can see this for yourself from the site statistics) and what do I need with a bunch of visitors? Those few who do come are really good. If you enjoyed it and you feel like it, come back again.
فوریه 11th, 2008 at 10:44 ب.ظ
دوشنبه 22 بهمن1386 ساعت: 22:44
سلام
خیلی سخت میگیری! من نمیدونم چطوری این نمره ها رو میاری. با اینکه تو دانشگاه بچه نسبتا زرنگی بودم اما باید خودمو…. میدادم تا به زحمت نمره بالای 14 بیارم
فوریه 12th, 2008 at 3:03 ق.ظ
سه شنبه 23 بهمن1386 ساعت: 3:3
salam va mamnun ke sar mizanid
shad bashid